meer informatie

Meer informatie over Peter Sloot en de sectie computationele wetenschappen aan de UVA.

Belangrijke linken:
http://www.science.uva.nl/~sloot (homepage van Peter Sloot)
http://www.science.uva.nl/research/scs/ (sectie computationele wetenschappen.)

In "de Cellulaire Automaat" kwam de simulatie van bloedstroming en koraalgroei ter sprake.

De bloedstroming simulatie en de virtuele bypass-operatie is onderdeel van het Europese Cross Grid project. Het Grid is een wereldwijd netwerk van computers dat complexe processen zoals bloedstroming kan simuleren en ook de manipulatie inde virtuele bypass opstelling kan verwerken. Ook de berekening van de beschikbare computervermogen in het netwerk is gebaseerd op Cellulaire Automaten.

Karina Meerman schreef in de NRC wetenschapsbijlage een artikel over de betrokkenheid van Sloot bij het Cross Grid project.

"Wanneer ik mensen uitleg wat gridtechnologie is, komt altijd het SETI@Home-project ter sprake. Het is een aardig illustratie om het gridconcept te verduidelijken." Het SETI Instituut (SETI staat voor Search for extra-terrestrial intelligence) gebruikt computervermogen van internetgebruikers om de data te analyseren die het ontvangt van de radiotelescoop in Puerto Rico. Gebruikers kunnen vanaf de SETI-website een screensaver downloaden, die na installatie dagelijks rekentijd 'steelt' van hun computer. Wanneer de processor niet bezig is met zijn eigen werk, analyseert hij de data en stuurt die vervolgens terug naar SETI. Sloot: "Er zijn miljoenen computers op de wereld die maar een fractie van hun rekenkracht gebruiken. Waarom zou je die niet benutten? Die gedachte ligt aan de basis van grid computing".

Over de simulatie van koraalgroei door de sectie computationele wetenschappen stond onlangs in de NRC een uitgebreid artikel van Sander Voormolen.

Informatici van de Universiteit van Amsterdam en koraalbiologen van het koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) op Texel proberen via computermodellen greep te krijgen op hoe koralen precies groeien. Ze hopen op die manier ook te achterhalen wat de bottleneck is bij koraalbleken. Het onderzoek verloopt voorspoedig; twee weken geleden publiceerden de onderzoekers een artikel waarin CT-scans (driedimensionale röntgenbeelden) van twee echte koraalkolonies uit Curaçao werden vergeleken met driedimensionale computermodellen (Proceedings of the Royal Society B, 22 jan). De gelijkenis is treffend. ``Zelfs ervaren koraalbiologen zijn niet in staat uit te maken welke van de plaatjes het echte koraal laat zien en welke het computermodel'', zegt de Amsterdamse bioloog en informaticus Jaap Kaandorp, eerste auteur van het artikel. ``Toch is het model geënt op slechts één simpele wiskundige regel.''

Dit artikel is ook beschikbaar als pdf (www.science.uva.nl/research/ scs/News/NRC-20050226-05001006.pdf)

Meer over cellulaire automaten:

Cellulaire Automaten is als model in de jaren '50 ontwikkeld door de Hongaars-Amerikaanse wetenschapper John Von Neumann.

Von Neumann believed that life was ultimately based on logic, and so any construct that supports logic should be able to support life. Artificial automata, like their natural counter parts, process information and proceed in their actions based on data received from their environment in light of rules and instructions they hold internally. Cellular automata are a class of automata that exist in an infinite plane that is covered by square cells, much like a sheet of graph paper. Each of these cells can rest in a number of states. The whole plane of cells will go through time steps, where the new state of each cell is determined by its own state and the state of the cells neighboring it. In these simple actions there lies a great complexity and the basis for life like actions.

Pas sinds de zeventiger jaren wordt er op grotere schaal onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van Cellulaire automaten. Een persoon die nog niet lang geleden met Cellulaire Automaten midden in de belangstelling van de media stond is Stephen Wolfram, naar aanleiding van zijn boek "A New Kind of Science"uit 2002.

In The San Fracisco Chronicle stond een vermakelijk artikel over deze freak summer best-seller.

The underlying theme of "A New Kind of Science" is that reality is like the "cellular automata" which scientists began simulating on computers three decades ago. These are computer programs - some of them extremely simple - that, if allowed to run indefinitely, may generate extraordinarily complex images and processes.
Gazing at these kaleidoscopically rich images, scholars such as Wolfram and Fredkin began to wonder if they were witnessing more than just pretty pictures.
Were they witnessing, in effect, the evolution of mini-universes on a computer screen?

Wie een indruk wil krijgen van de huidige stand van het onderzoek naar Cellulaire Automaten, kan de site van het laatste ACRI congres bezoeken, waar een internationaal gezelschap geleerden elkaar inlichtten over hun laatste bevindingen.

Een van de vele wetenschappers is bijvoorbeeld John Crutchfield .

"The primary focus of my research is on patterns—what they are, how nature produces them, and how we discover new ones. The origins of this interest date back to the 1970s, when the advent of powerful and interactive computers stimulated much work on nonlinear dynamics—deterministic chaos and bifurcations between distinct behaviors. This early work raised a number of questions on how the properties of nonlinear systems bear on the foundations of statistical mechanics, including the existence of nonequilibrium states and how one distinguishes molecular chaos—required to derive macroscopic properties from microscopic dynamics—from the mechanisms of deterministic chaos".

de cellulaire automaat


Meer informatie over Peter Sloot en de sectie computationele wetenschappen aan de UVA. Belangrijke linken: http://www.science.uva.nl/~sloot (homepage van Peter Sloot) http://www.science.uva.nl/research/scs/ (sectie computationele wetenschappen.)
In "de Cellulaire Automaat" kwam de simulatie van bloedstroming en koraalgroei ter sprake.
	De bloedstroming simulatie en de virtuele bypass-operatie is onderdeel van het Europese Cross Grid project. Het Grid is een wereldwijd netwerk van computers dat complexe processen zoals bloedstroming kan simuleren en ook de manipulatie inde virtuele bypass opstelling kan verwerken. Ook de berekening van de beschikbare computervermogen in het netwerk is gebaseerd op Cellulaire Automaten.
Karina Meerman schreef in de NRC wetenschapsbijlage een artikel over de betrokkenheid van Sloot bij het Cross Grid project.
"Wanneer ik mensen uitleg wat gridtechnologie is, komt altijd het SETI@Home-project ter sprake. Het is een aardig illustratie om het gridconcept te verduidelijken." Het SETI Instituut (SETI staat voor Search for extra-terrestrial intelligence) gebruikt computervermogen van internetgebruikers om de data te analyseren die het ontvangt van de radiotelescoop in Puerto Rico. Gebruikers kunnen vanaf de SETI-website een screensaver downloaden, die na installatie dagelijks rekentijd 'steelt' van hun computer. Wanneer de processor niet bezig is met zijn eigen werk, analyseert hij de data en stuurt die vervolgens terug naar SETI. Sloot: "Er zijn miljoenen computers op de wereld die maar een fractie van hun rekenkracht gebruiken. Waarom zou je die niet benutten? Die gedachte ligt aan de basis van grid computing".

Over de simulatie van koraalgroei door de sectie computationele wetenschappen stond onlangs in de NRC een uitgebreid artikel van Sander Voormolen.
Informatici van de Universiteit van Amsterdam en koraalbiologen van het koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) op Texel proberen via computermodellen greep te krijgen op hoe koralen precies groeien. Ze hopen op die manier ook te achterhalen wat de bottleneck is bij koraalbleken. Het onderzoek verloopt voorspoedig; twee weken geleden publiceerden de onderzoekers een artikel waarin CT-scans (driedimensionale röntgenbeelden) van twee echte koraalkolonies uit Curaçao werden vergeleken met driedimensionale computermodellen (Proceedings of the Royal Society B, 22 jan). De gelijkenis is treffend. ``Zelfs ervaren koraalbiologen zijn niet in staat uit te maken welke van de plaatjes het echte koraal laat zien en welke het computermodel'', zegt de Amsterdamse bioloog en informaticus Jaap Kaandorp, eerste auteur van het artikel. ``Toch is het model geënt op slechts één simpele wiskundige regel.'' Dit artikel is ook beschikbaar als pdf (www.science.uva.nl/research/ scs/News/NRC-20050226-05001006.pdf)
Meer over cellulaire automaten:
	Cellulaire Automaten is als model in de jaren '50 ontwikkeld door de Hongaars-Amerikaanse wetenschapper John Von Neumann.
Von Neumann believed that life was ultimately based on logic, and so any construct that supports logic should be able to support life. Artificial automata, like their natural counter parts, process information and proceed in their actions based on data received from their environment in light of rules and instructions they hold internally. Cellular automata are a class of automata that exist in an infinite plane that is covered by square cells, much like a sheet of graph paper. Each of these cells can rest in a number of states. The whole plane of cells will go through time steps, where the new state of each cell is determined by its own state and the state of the cells neighboring it. In these simple actions there lies a great complexity and the basis for life like actions.
Pas sinds de zeventiger jaren wordt er op grotere schaal onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van Cellulaire automaten. Een persoon die nog niet lang geleden met Cellulaire Automaten midden in de belangstelling van de media stond is Stephen Wolfram, naar aanleiding van zijn boek "A New Kind of Science"uit 2002.
	In The San Fracisco Chronicle stond een vermakelijk artikel over deze freak summer best-seller. The underlying theme of "A New Kind of Science" is that reality is like the "cellular automata" which scientists began simulating on computers three decades ago. These are computer programs - some of them extremely simple - that, if allowed to run indefinitely, may generate extraordinarily complex images and processes. Gazing at these kaleidoscopically rich images, scholars such as Wolfram and Fredkin began to wonder if they were witnessing more than just pretty pictures. Were they witnessing, in effect, the evolution of mini-universes on a computer screen?
Wie een indruk wil krijgen van de huidige stand van het onderzoek naar Cellulaire Automaten, kan de site van het laatste ACRI congres bezoeken, waar een internationaal gezelschap geleerden elkaar inlichtten over hun laatste bevindingen. Een van de vele wetenschappers is bijvoorbeeld John Crutchfield .
"The primary focus of my research is on patterns—what they are, how nature produces them, and how we discover new ones. The origins of this interest date back to the 1970s, when the advent of powerful and interactive computers stimulated much work on nonlinear dynamics—deterministic chaos and bifurcations between distinct behaviors. This early work raised a number of questions on how the properties of nonlinear systems bear on the foundations of statistical mechanics, including the existence of nonequilibrium states and how one distinguishes molecular chaos—required to derive macroscopic properties from microscopic dynamics—from the mechanisms of deterministic chaos".

de cellulaire automaat